Olan Biten Üzerine

Merhaba,

Biliyorsunuz buralarda sürekli ara verenlerdenim. "Ara vermiştim ama artık döndüm." temalı yazı yazsam bile 1 ay ortalarda gözükmediğim oluyor. Buna bazen geçerli sebeplerim oluyor ama bazen sadece tembelliğim tutuyor. Bir kere koptuktan sonra toparlamak da zor oluyor. Şimdi yine bir ara vermiyorum, aksine buraya daha çok şey yazmak istiyorum çünkü yazacağım çok şey var. Ama yazmamak için birazcık geçerli bir sebep de yolda, geliyor :) Neyse, bu yazımda bu yolda olan sebepten bahsetmek istiyorum, biraz da bazı konularda içimi dökmek istiyorum.

Bildiğiniz gibi "saldım çayıra mevlam kayıra" mantığıyla ilerleyen bir eğitim sistemimiz var. Bu eğitim sistemi inanın idealist, öğrencilerini her şeyden önce bir birey olarak yetiştirmek isteyen öğretmenler için çok zor. Bu yüzden lafımı böyle öğretmenlerden çok eğitim sistemine ediyorum. İşte bu eğitim sistemi de üniversiteye geçişte düzenli aralıklarla sanırım birilerinin canının sıkılması üzerine değişikliklere gidiyor. Ben de eğer yine değişiklikler olmazsa 2018 yılında üniversiteye geçiş sınavlarına girecek olanlar arasındayım ve açıkçası şimdiden çok heyecanlı ve telaşlıyım. Bu yüzden haziran başında tam anlamıyla sınava hazırlığa başlama kararı verdim. Sabah 7-7.30 arası kalkıp 8'de derse geçiyorum. Sonra tüm gün elimden ne kadar gelirse artık. Şu iki günde biraz yavaşladım ama tekrar hırsımı kazanmaya ve istikrarlı bir şekilde devam ettirmeye çalışacağım. 

Liseye başlarken çok heyecanlıydım ama ne yalan söyleyeyim şimdi bitse de kurtulsam diye hayal ediyorum. Beklediğim gibi bir tecrübe olmadı çünkü. Bu yüzden ben de tüm umutlarımı üniversiteye verdim. Hani derler ya vizyon sahibi olacağınız üniversitelere yerleşin diye, ben de gerçekten onu istiyorum. 1 senemi tamamen buna vermeye hazırım, ama şu an önümde olan yaz tatili boyunca akşamları buraya uğrayıp yazmayı da çok istiyorum. Sadece yazmak değil, takip ettiğim onlarca blogu okumayı da çok özledim. Şimdilik düşüncem 3 ay buralarda aktif olmak kısacası. Ve tabii ki umarım sınavlara girdikten ve sonuçlarımı da aldıktan sonra -yani bundan 1 sene sonra- sizlere çok güzel haberlerle dönerim.

Bu yükü saymazsak benim hayatım çok güzel gidiyor. Günlerimi daha programlı yaşadığım için sadece başak burçlarının alabileceği sonsuz bir haz var içimde :) Sadece biraz eve tıkılmış gibiyim, evimin yakınlarında kendimi böyle hissettiğimde atabileceğim bir park bile yok. Gerçi pardon, bir sürü avm var, kafa dağıtmak için oksijenden çok alışverişe, fast-food'a ihtiyacım var tabii. Eskiden evimin yakınlarında kocaman bir park vardı ama şimdi yerinde kocaman bir kafe ve etkinlik yeri tarzında bir mekan var. Bir de ayıp olmasın diye saçma sapan bir park yaptılar ama oraya park diyesim gelmiyor. Huzur vermekten, rahatlatmaktan çok sinirlerinizi bozma etkisi olan bir yer. Bahsettiğimde bile aynı etkiyi yarattı :) 

Bu arada, blogumda bazı ufak değişikliklere gitmek istiyorum. Format açısından hiçbir değişiklik olmayacak elbette, sadece müzik üzerine daha çok yazmak istiyorum. -zaten buralardan uzak kaldığım süreçte en çok yaptığım şey müzik dinlemekti herhalde.- Ama daha çok tasarım yönünde değişiklikler yapmayı umuyorum ve bu konularda pek becerikli olduğumu söyleyemem. Her türlü fikre açığım, fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok mutlu olacağım :) 

Bu yazıyı bu aralar en çok sevdiğim Kate Bush şarkısıyla bitirmek istiyorum. Bu kadına tapıyorum sanırım. Kate Bush hep zamanının ötesinde bir sanatçıydı ve tüm kariyeri boyunca sanatçı kelimesinin hakkını verdi. Ama yine de kendimi bir insan bu şarkıyı nasıl yapabilir diye düşünmekten alamıyorum. Sanki sürrealizmi dinliyormuşsunuz gibi hissettiren benzersiz bir şarkı.