"Cesur Yeni Dünya"

Briggite Bardot

Sanırsam 2 haftalık sessizliğimi bu yazıyla bozacağım. Aslında bu tarzda bir yazıyla dönmek gibi bir niyette değildim, yine de madem başladım bitireyim.

Özellikle sosyal medyada bir amaca sahip olmayan insanlar görüyorum. Siz de görüyorsunuzdur. Amaçsızlıktan kastım boş insanlar aslında. Zamanında Einstein'ın da "Korkarım teknoloji bir gün insan iletişiminin önüne geçecek. Dünyada salakların nesli olacak." dediği şekilde salaklaşan, okumaktan/öğrenmekten aciz, duyduğu şeyi doğru kabul eden ve araştırma gereği duymayan, küfreden ve bunu çok büyük bir marifet olarak gören, klavyesinin arkasında dilediğini söyleyebilen ancak önüne gelince tıkanan, çünkü iki kelimeyi yan yana getiremeyen insanlardan bahsediyorum aslında. Hayata dair kattığı bir şey olmadığı halde, katanları da suçlu kabul eder bu insanlar genelde.

Amacım sitem etmek değil, asla değil. Zaten benim henüz 100 üyeye dahi ulaşamamış kişisel blogumda ettiğim sitem dünyayı değiştiremeyecek. Sadece artık son zamanlarda böyle insanların ciddi oranda arttığını düşünüyorum, bunun değişmesi gerektiğini de biliyorum. Ben kendime çok zeki veya sürekli dünyayı değiştirmeye çalışan biri mi diyorum peki? Hayır. Sadece ve sadece, elimden geleni ardıma koymam. Amaçlarım uzun zamandır bellidir; yeni şeylere de açık olarak onlara ulaşmaya çalışırım. Dünyada olan şeylere tepkimi koymaya çalışırım, memnunsam bunu belirtirim. Bir şeyler hakkında fikir sahibi olmaya da çalışıyorum, kısacası kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Belki de bizdeki sorun "düşünmekten korkma" olayıdır.