Herkes gibi ben de günlerdir şok içerisindeyim, ne oluyor ne bitiyor anlayamadan takvim yapraklarının dur durak bilmeden ilerlemesini izliyorum. Kalbim kırık. Yitip giden binlerce canı, silinen tarihi, çekilen acıları düşünmediğim gün olmuyor. Elimden geleni yaptım ama aslında ne yapacağımı tam olarak bilemiyorum, sadece üzgünüm.
Hayatlarımız artık eskisi gibi devam edecek mi, inanın bilmiyorum. Evimde sıcak sıcak otururken bunun sorgulamasını yapıyor olmak bile bana kendimi suçlu hissettiriyor zaten. Yine de bizim bir şeyler yapmamız lazım, yoksa psikolojimiz dönüşü olmayan hasarlar alacak ve günü geldiğinde sormamız gereken hesapları soramayacak kadar bitik olacağız. Yaşanılanları unutmadan bir şekilde hayatı sürdürmeye devam etmek gerekiyor.
Depremin ilk günlerinde burada yardımlaşma linklerine dair bir paylaşım yapmıştım. Bu linkte artık güncelliğini korumayan sayfalar olsa da yardımlaşmamız kesinlikle bitmedi. Gerekli düzenlemeleri yaptıktan sonra o paylaşımımı blogumda sağ üst tarafa sabitleyeceğim. Bu yazıyla beraber artık akışta en üstteki yazı olmayacağı için sağda durmasını istiyorum.
Blogumda deprem öncesinde hazırladığım stok yazılar vardı, bu süreçte kafamı dağıtmak için arada bir şeyler daha karalayınca çoğaldılar. Ben yavaştan onları yayına koymaya başlayacağım. Zaten okulumun da bu dönem uzaktan eğitimle devam edeceği açıklandı, ben de buralara elimden geldiğince sarılmak istiyorum. Sosyal medya hesaplarımı bir süre daha bilgi-destek amaçlı kullanmaya devam etmeyi planlıyorum.
Umarım hepiniz iyisinizdir. Bu zor, acı günleri daha da yaralanmadan bir an önce atlatmak dileğiyle…
Hepimiz aynı şok içindeydik. O hâlimiz içinde elimizden ne geliyorsa yaptık, ne yaptığımızı anlamadan. Ülkece, kalbinde merhamet tohumu bulunmayan vicdansızlar hariç, çok büyük bir acı içindeyiz ve eminim ki bu yas ruhumuzda daim olacak. Ve bir de öfke. Bir hiç uğruna kaybettiğimiz canlarımız için sorumlularına karşı öfke içindeyiz. Öfke ve acı, bu milletin müşterek duyguları oldu.
YanıtlaSilDaha güzel günlerde hep birlikte buluşmak dileğiyle...
Ben de aynılarını hissediyorum. O şok hissini üstümüzden atmak zor oldu ilk etapta ama bir kere silkelendikten sonra bahsettiğin gibi milyonlar olarak öfkeye büründük. Günü geldikçe o sorumlulara hesap sorabilmek, dik durabilmek de bizim boynumuzun borcu artık.
SilUmarım dileğin gerçek olur Saye... Kocaman sevgiler <3
bu olay hepimize çok ağır geldi yaa sahiden de napcaz bundan sonra nasıl olsak hayatımız.
YanıtlaSilÇok haklısın Deep, ülke olarak travma geçiriyor gibiyiz. Ne yapacağız, nasıl geçecek ben de bilmiyorum.
SilMerhabalar.
YanıtlaSilDeprem insan psikolojisinde de yıkımlar yaratıyor. Yaşadığımız felaket elbette en başta afet bölgesindeki insanların psikolojisinde tahribata yol açtı. Ama aynı zamanda televizyon başından, gazetelerden, sosyal medyadan yaşananları takip eden herkesi de derinden sarstı.
Bu felaketle birlikte toplum olarak bir travma yaşıyoruz. Her insan korkularının üstüne giderek doğal iyileşmeyi gerçekleştirme kapasitesine sahiptir. İnşAllah bu felaketi de çok kısa bir zamanda daha da yaralanmadan en kısa zamanda atlatırız.
Selam ve saygılarımla.
Merhabalar,
SilEvet, uzmanlar bunu ikincil travma olarak tanımlıyor. Pek çoğumuz bundan muzdarip olacak gibiyiz, bizler böyleysek oradakiler nasıldır diye düşünüyoruz sürekli. Umarım dediğiniz gibi daha da yaralanmadan bu korkunç günleri atlatırız, bir daha da böylesini yaşamayız.
Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Size de selam ve saygılarımla.