Oscar Ödülleri, Tokatlar ve Hakkı Yenenler

Böyle başlayan gece pek böyle bitmedi :)

Aman aman, nasıl bir geceydi bu! 2017'de düzenlenen törendeki malum La La Land-Moonlight olayına sebebiyet verenler bu gece huzurlu bir uyku çeksin, artık Oscar denince akla gelen ilk rezillik bu olay olmayacak.

Önce ödülü alacağını tahmin ettiğim ve almalarını tüm kalbimle istediğim isimlerle başlayalım. Yardımcı Oyuncu kategorilerinde Ariana DeBose ve Troy Kotsur hem eleştirmenlerin hem de seyircilerin favorisiydi, beklenen oldu. Her ikisini de canıgönülden tebrik ediyorum. Ariana beyaz olmayan queer bir kadın oyuncu olarak, Troy ise işitme engelli bir erkek oyuncu olarak ödülleriyle tarihe geçtiler. Her ikisinin de teşekkür konuşmaları duygu doluydu, izlemeyenler mutlaka izlemeli. Gecenin en huzurlu ve mutlu sahneleri de bunlardı zaten, keşke sadece bu isimleri konuşsaydık.

Kadın Oyuncu kategorisinde Kristen Stewart ve Jessica Chastain arasında kaldığımı ama illa bir isim gerekirse Kristen'ı düşündüğümü söylemiştim. Hangisi kazansa beni üzmeyecekti, Jessica'yı tebrik ediyorum.

Uluslararası Film de hiçbirimizi şaşırtmayarak Drive My Car'ın oldu. The Worst Person in the World'ün ödülü almasına gönlüm kaymıyor değildi ama Drive My Car En İyi Film'de bile yarışan çok iddialı bir adayken şansı yok denecek kadar azdı.

Kostüm ve Saç-Makyaj kategorileri sırayla Cruella ve The Eyes of Tammy Faye'in ekiplerine gitti. Görsel Efekt-Ses'i de Dune aldı. Bu ödüller alınmasa kendilerine büyük ayıp olurdu zaten, çok iyi oldu. Yönetmen kategorisi de haklı olarak Jane Campion'a gitti.

Alacağını tahmin ettiğim ama pek gönlümden geçmeyen ilk aday ise Özgün Senaryo'da Belfast'tı, nitekim tam da beklediğim gibi oldu. Belfast gerçekten iyi ve içimizi ısıtan bir filmdi ancak senaryosu kategoride yarışan The Worst Person in the World gibi bir filmin yanında çok yetersizdi.

Animasyon'da hep Flee ve Encanto arasındaydım ama Flee Belgesel'de de aday olduğu için Encanto'nun kazanma şansını daha yüksek görüyordum. Kazanan isim Encanto oldu. Encanto belki içlerinde en başarılı animasyondur ancak bu yılın en iyi animasyonu kesinlikle değildi. The Mitchells vs. the Machines gibi bir film dururken Encanto'nun ödüllendirilmesi çok yanlıştı ama böyle olacağı da belliydi, ne diyeyim.

Özgün Şarkı'da Billie Eilish'in şarkısını çok seviyor ve hatta gencecik yaşında şu ödülü de almasını içten içe istiyordum ama Van Morrison'ın şarkısı bir başkaydı, gönlümden geçen hep oydu. Yine de Billie ve Finneas'ı tebrik ediyorum, kazanmaları beni hiç üzmedi.

Son olarak Erkek Oyuncu'da Will Smith... Yaşanan olayı aşağıda konuşacağım ama olay zaten kendisinin ilk Oscar heykelciğini eve götürüşünü tamamen gölgeledi. Benim burada kazanacağından emin olduğum isim kendisiydi ama gönlümden hep Andrew Garfield geçmişti. Kısmet değilmiş.

Sırada acaba alır mı ki diye düşünüp önceliğimde olmasa da yedeklere attığım tahminlerim var. Film Kurgusu ve Prodüksiyon Tasarımı kategorilerinin her ikisinde kendi istek ve tahminlerimi yazıp sonlarına Dune bana sürpriz yapabilir demişim, nitekim öyle de oldu. Dune her iki kategoride de başarılı ve güçlü adaylardandı ancak bence en çok hak eden değildi. West Side Story'nin prodüksiyonu müthişti, Film Kurgusu'nda da The Power of the Dog inanılmazdı. Hak etmediğini düşünmediğim için çok da üzülmüyorum Dune'un bunları almasına.

Ve son olarak tahminlerimde tutturamadıklarıma gelelim. We Don't Talk About Bruno'nun başarısı göz ardı edilemez ama şarkı adaylığında yok, o yüzden Özgün Müzik Encanto'ya gidebilir diye düşünüyordum; haksız çıktım, ödül Dune için yaptığı soundtrackle Hans Zimmer'a gitti. Kendisi duayen bir isim, hiç üzülmedim almasına. Ama bir noktada da haklıydım, Bruno gerçekten göz ardı edilmedi ve keyifli bir performansı sergilendi. Böylesine olay dolu bir törende anında unutuldu performans tabii ama ben o güzel şarkının canlı performansını izlediğimiz için mutluyum.

Sinematografi'de çok kararsızdım: West Side Story-The Power of the Dog-The Tragedy of Macbeth arasındaydım. Dune'un sinematografisi iyiydi ama açıkçası bu isimler dururken kazanacağı aklımın ucundan bile geçmemişti.

Uyarlama Senaryo'da tahminim The Power of the Dog, kazanmasını istediğim ise Drive My Car'dı. En İyi Film'de ise tahminim yine The Power of the Dog, kazanmasını istediğim ise West Side Story'ydi. West Side Story bu kategoride şansı çok düşük bir isimdi ama kalanlar kendi kategorilerinde gayet güçlü adaylardı. Her ikisini de sürpriz bir şekilde CODA aldı. Ben CODA'yı çok sevdim ama bu iki kategori için çok yanlış bir seçim yapıldığını düşünüyorum maalesef. İnsanların izleyip güzel duygularla veda edecekleri bu tatlı film, Will Smith-Chris Rock muhabbetinin alevleri söndükten sonra sırf bu iki kategoride kazanan isim olduğu için çok büyük eleştirilere maruz kalacak, gereksiz yere yerilecek. 

Gecenin 6 ödülle en çok ödül alan filmi Dune oldu. Ancak gelgelelim teknik kategorilerde böylesine döktüren bu filmin yönetmeni Denis Villeneuve'un yönetmenlikte adaylığı yok. Ve aynı şekilde Senaryo ve Oyunculuk dışında hiçbir adaylığı bulunmayan CODA yılın en iyi filmi seçildi. Yılın en çok adaylığı bulunan filmi The Power of the Dog ise Yönetmenlik dışında hiçbir heykelciği eve götüremedi. Bu işte bir tezatlık yok mu? Madem CODA yılın en iyisiydi, neden diğer kategorilerde hiçbir adaylığı yok? Madem Dune bu kadar ödül alarak şovunu yapacak kadar iyiydi, neden en iyi film değil? Power of the Dog mevzusuna girmek bile istemiyorum, inanın büyük bir haksızlık olduğunu düşünüyorum şu yaşananın. Bence geçen yılların klasikleştireceği bir filmin hak ettiği bu değildi. West Side Story de Oyunculuk dışında hiçbir ödülü kazanamadı, yazık oldu. The Tragedy of Macbeth'in sıfır çekmesi ise ayıptır, yazıktır yahu. Akademi üyeleri Macbeth ve Drive My Car'ı izlerken uyuya mı kaldınız, konuşulanları mı anlamadınız nedir bu böyle? Hakkı yendi muhabbetlerini çok sevmem ama internet jargonuyla konuşmak gerekirse bu filmler sahiden snubbed bir şekilde sezonu kapattı.

Adaylık durumları dışında gecede bir sürü tatsızlık oldu. İlk olarak törenin süresi kısalsın, daha çok izlensin diye 8 adaylık daha tören başlamadan açıklandı. Tabii ki sürede hiçbir kısalma olmadı, hatta geçen birkaç yıla göre süre uzadı bile. Olan bu kategorilerdeki adaylara ve kazananlara yapılan saygısızlıkla kaldı. Törenin saygı duruşu kısımları da kötüydü, Godfather'ın 50. yılı için hazırlanan o montaj neydi öyle sahiden? H.E.R. ve Daniel Kaluuya sunuculuk yapmak için sahneye çıkarken fonda Toto'dan Africa, Stephanie Beatriz çıkarken Madonna'dan La Isla Bonita çalınması da çok garipti. Encanto'nun kazandığı anda da Marc Anthony çalmışlar, ben onu fark etmemiştim. Törenin garip anları arasında bunlar en masum olanlar olduğu için unutulup gittiler tabii.

Törenin hostları da pek güldürmedi. Aslında üç sunucu Amy Schumer, Wanda Sykes ve Regina Hall güzel başladı ama iyi devam ettiremedi. Daha ilk dakikalarda Regina Hall birkaç erkeği sahneye çağırıp kelimenin tam anlamıyla cringe bir "PCR test arası" yaptı ve sonrasında Jason Momoa ve Josh Brolin'i sunuculuk için çağırıp kendilerine anlamsızca dokundu. Orada yapılan hareketler hiç hoş değildi. Önceden rızalar alınmışsa bana söyleyecek bir söz düşmez ama yine de bir izleyici olarak ekranda şaka diye geçiştirilen bu anlamsız hareketleri görmek bana rahatsızlık verdi. 

Amy Schumer'ın Maggie ve Jake Gyllenhaal'a yaptığı ensest imalı çift şakası iğrençti. Ve yine Amy Schumer'ın Kirsten Dunst'ı "seat-filler" olarak görüp yerinden kaldırması ayrı bir saçmalıktı. Aman ne komik ya, bu sene Amy'ye gül gül öldük. Bence bu yıldan sonra Oscar'a host most alınmasın, gerçekten hiç gerek yok yersiz şakalara. Güney Kore'nin oyunculukla alakalı ödül törenleri hep çok ciddi bir havada geçer ve bu konuyla dalga geçilir, o sıkıcı törenleri bile mumla arattı bana Amy Schumer'ın cringe ve bayat hareketleri.

Ve tabii ki törenin en büyük bombası Will Smith-Chris Rock olayı var. İnternette kurgu diyenleri görüyorum, ben olayı anbean takip etmiş biri olarak kesinlikle kurgu olmadığını söyleyebilirim. Töreni yayınlayan kanallar ellerinden gelince durumu toparlamaya çalıştılar zaten ama tüm dünyada yayın olduğu için görüntüler geldi, içerideki insanlardan da haberler geldi. Kısacası böyle kurgu olmaz diyorum çünkü durumu toparlama çalışmalarına bizzat ekranda şahit oldu o kadar insan. Ben bu olayı izlerken yayında Will Smith'in sesi kesilene dek kendi aralarında boş boş şakalaşıyorlar sanmıştım, Chris Rock'ı da pek seven biri olmadığım için konuşulanları önemsememiştim. Zaten şakada bahsi geçen filmi de bilmediğim için olayı anlamamıştım bile. Sonra izlediğim yayında ses gitti, ne oluyor diye anlamaya çalışırken ekranda gayet ciddi bir şekilde bağırdığı belli olan Will Smith'i gördüm ve Twitter'a koştum. Chris Rock'ın yaptığı şaka Jada'nın hastalığını bilse de bilmese de çok tatsız. Ben böyle şakalardan nefret ediyorum ama bu saçmalıklara Amerikan ödüllerinden alıştım, duyunca önemsemiyorum. Will Smith'in sinirlenmesini anlıyorum, benim ailemden birine yapılsa ben de sinirlenip o söylediği şeyleri herkesin içinde söylerdim sanırım, hele ki ortada hastalık gibi bir durum olunca. Ama işte kalkıp vurması olaya dair insanları ikiye bölen asıl durum. Ben de keşke o tokat olmasaydı diyenlerdenim. Will'in teşekkür konuşması duygularının çok yoğun olduğu bir ana denk geldi, o yüzden orada söylediği şeylere katılmıyorum ama yaptığı şey çok yanlış olsa da tamamen haksızdır diyemiyorum. Üslup her şey gerçekten.

Töreni izlemeyenlerin "Hiç mi güzel bir şey olmadı? İçimiz daraldı!" dediklerini duyar gibiyim. Oldu! :) Godfather'ın 50. yılı anısına Francis Ford Coppola, Al Pacino ve Robert De Niro'yu birlikte görmek ve Steven Spielberg'ün bu üçlüyü hayran hayran fotoğraflamasını izlemek çok tatlıydı. Aynı şekilde John Travolta, Uma Thurman ve Samuel L. Jackson'ın Pulp Fiction'ın 28. yılı anısına yeniden buluşmaları da müthişti. Juno başta olmak üzere diğer yeniden buluşma anları da çok keyifliydi.

Lady Gaga ve Liza Minelli'nin birlikte En İyi Film'i sunmaları esnasında konuşmaları beni duygulandırdı. Troy Kotsur unutulmaz konuşmasını yaparken Youn Yuh-jung'un yardımı ve onu gururla izleyişi de aynı şekilde törenin en güzel anlarından biriydi.

Performansların neredeyse hepsi harikaydı ama benim favorim Beyoncé'nin adına yakışır açılışıydı. Öyle güzel bir başlangıca böyle bir sonun olması can sıkıcıydı ama olsun, malzeme bu diyelim. Encanto ekibinin Megan thee Stallion, Luis Fonsi ve Becky G ile remixlenen We Don't Talk About Bruno performansı da keyifli anlardandı.

Ve böylece iyisiyle, kötüsüyle, tokadıyla, yumruğuyla yıllarca hatırlarda kalacak bir ödül sezonunun daha sonuna geldik. Dilerim gelecek sene daha huzurlu bir Oscar maratonumuz olur.