vulnicure

Özgün adı: Nineteen Eighty-Four

Yazarı: George Orwell

Çeviren: Celal Üster

Sayfa sayısı: 350

Yayınevi: Can Yayınları

"Geleceğe ya da geçmişe, düşüncenin özgür olduğu, insanların birbirlerinden farklı oldukları ve yapayalnız yaşamadıkları bir zamana; gerçeğin var olduğu ve yapılanın yok edilemeyeceği bir zamana:
Tekdüzen çağından, yalnızlık çağından, Büyük Birader çağından, çiftdüşün çağından; selamlar!"

Distopya denilince akla gelen eserler arasında ilk sırada olan Bin Dokuz Yüz Seksen Dört'ü okudum, hatta okuyalı epey oldu ancak sizlerle bunu paylaşmak bugüne kısmetmiş.

Bir yılı daha bitiriyoruz bugün.

2015 bana çok şey katan bir yıl oldu; dönüp baktığımda hatırlamak istediğim şeylerle dolu... Bir o kadar da hatırlamak istemediğim, yine de ders aldığım anılarım oldu. İnişler ve çıkışlar olduğuna göre olması gerektiği gibi olmuş. Sonuçta "Her şey yolunda gidiyorsa, kesin bir terslik vardır." değil mi?

Her sene olduğu gibi umutluyum yeni yıldan. 2016'dan beklentilerim sanırım 2015'ten çok daha fazla okuduğum, izlediğim, gezdiğim, öğrendiğim bir yıl olması. Bir de sevdiklerim yanımda olursa keyfinden geçilmez doğrusu :) Umarım ki sizlerin yeni yılı dileklerinizin gerçek olduğu, sağlıklı ve mutlu bir yıl olur! Yeni yıla nasıl giriyorsunuz bu akşam?:)

Yönetmen: J. J. Abrams

Senaryo: Lawrence Kasdan, J. J. Abrams, Michael Arndt

Oyuncular: Harrison Ford, Mark Hamill, Carrie Fisher, Adam Driver, Daisy Ridley, John Boyega, Oscar Isaac, Lupita Nyong'o, Andy Serkis, Domhnall Gleeson, Anthony Daniels, Peter Mayhew

Süresi: 135 dakika

IMDb puanı: 8,6

Ülke: Amerika Birleşik Devletleri

Yıldız Savaşları: Bölüm VI - Jedi'ın Dönüşü'nden yaklaşık 30 yıl sonrasında geçen filmin konusu İlk Düzen'den kaçan Stormtrooper Finn (FN-2187)'in Rey, Han Solo, Leia ve Asi Birliği'yle birlikte karşılarına çıkan, Galaktik İmparatorluk soyundan gelen Kylo Ren ve İlk Düzen ile savaşarak Luke Skywalker'ı aramaya çalışmalarıdır. (alıntıdır)

Filmi geçen hafta izlediğim halde, filmin yeni bir Star Wars filmi olmasının etkisiyle pek de objektif bir yorum olmaz diye düşünerekten şimdi yorumluyorum. Her yorumumda olduğu gibi filmin içeriği hakkında pek çok bilgi içereceği için filmi izlemediyseniz okumamanızı tavsiye ederim.

Star Wars'un yeni bir filminin çıkacağını öğrendiğimde çok sevindim, ancak filmin fragmanını ilk izlediğimde ve zamanında çok sevilmiş serilerin başarısız yeniden canlandırma çalışmalarını düşündüğümde bende çok ciddi bir ön yargı oluştu. Filmi izlemeye başlarken de "I've got a bad feeling about this!.." diye düşünüyordum. Ancak kesinlikle başarılı bir giriş sahnesi ile film başladı ve yavaştan 1977 yapımı Star Wars Episode IV: A New Hope'a gerçekten paralel denilebilecek bir şekilde ilerlediğini fark etmeye başladım. Yeni karakterler de klasik üçlemedeki karakterlere benzer özellikler taşıyordu, olayın kurgusu da. Film hakkında okuduğum tüm yorumlarda bu belirtilmişti, ancak ben de söylemezsem olmaz sanırım. Empire Strikes Back'ten hatırlayacağınız baba-oğul meselesi bu sefer Han Solo ve filmin kötü karakteri Kylo Ren arasında gerçekleşiyor. 

Darth Vader'dan sonra ister istemez çok güçlü bir kötü karakter bekliyorsunuz. Vader'ın torunu, Han Solo ve Leia'nın oğlu Ben (Kylo Ren) de filmin kötü karakteri. Serinin en sevilen karakterlerinden biri olan babasını öldürmesine rağmen pek de güçlü bir karakter olduğunu söyleyemem. Yeni karakterlerden olan ve Force konusunda nasıl oluyorsa fazlasıyla güçlü olan Rey'e yeniliyor. Rey kimdir, neyin nesidir, nasıl bu kadar güçlüdür bilmiyoruz. Daha bunun gibi pek çok şey sırrını koruyor. Bu film daha çok bir sonraki film için bir hazırlık filmi olmuş, orası belli ancak bu kadar da havada bırakılmaz ki! Filmi anlayamıyoruz, pek çok şeyde mantık hatası var görünüyor. Şayet öteki filmde bunlar açığa kavuşacaksa, 2017'ye kadar beklemek durumundayız.

Eski karakterleri görmekse ister istemez insanı mutlu ediyor. Ancak Han Solo gibi bir karakteri yitirmenin ardından bunun senaryo üzerinde pek de önem teşkil etmemesi beni oldukça şaşırttı. Senaryo kesinlikle kopuk ve "Star Wars ruhu"ndan uzak. Yine de hakkını yiyemem, günümüz teknolojisinin imkanlarıyla görsel olarak çok çok başarılı. Bu yüzden de düşüncem Star Wars ile pek de içli dışlı olmayan kişilerin filmi izlerlerse çok sevecekleri yönünde. Bu kadar eleştirdim ama ben de filme berbat diyemiyorum. Çünkü bütün olarak baktığımızda gayet izlenilebilir ve güzel bir film. Ama burada bahsettiğim sebeplerden dolayı benim için başarılı bir film olamadı. Umarım 8. film bundan daha iyi olur.

Güç sizinle olsun!

Lelouch vi Britannia, Zero

Adı: Code Geass / Kodo Giasu
Hikaye: Ichirō Ōkouchi
Yönetmen: Gorō Taniguchi
Seslendirenler: Jun Fukuyama, Yukana, Takahiro Sakurai, Ami Koshimizu, Tetsu Shiratori, Kikuko Inoue, Mitsuaki Madono, Fumiko Orikasa,...
Bölüm sayısı: 1. sezon 25+4 özel bölüm, 2. sezon 25 bölüm
IMDb puanı: 8,8 (1. sezon) - 8,9 (2. sezon)
Ülke: Japonya

10 Ağustos 2010'da, Britanya İmparatorluğu Japonya'ya savaş açar. Japonya, Britanya İmparatorluğu'nun en yeni silahı olan "Knightmare Frame"e karşı hiçbir şey yapamaz ve istila edilir. Japonya’nın adı “Alan 11” olarak değiştirilir ve vatandaşlarına da "11ler" adı verilir. Japonya'da yaşayan Britanyalı Lelouch, Britanya’yı yok edeceğine yemin eder.

Savaştan yedi yıl sonra, Lelouch lisede okumaktadır. İçinde askeri bir sır barındıran kamyonu çalan teröristler yoldan çıkarlar. Lelouch, kontrol etmek için kamyonun yanına gider. Duyduğu ses yüzünden içine bakmak ister ancak içeride mahsur kalır. Kamyon tekrar hareketlenir, üstelik peşlerinde Britanya özel kuvvetleri vardır. Teröristlerden Kallen, Nightmare olarak adlandırılan dev robot ile karşı saldırıya geçer. Kaçmayı başaramayan Lelouch kamyonun içerisinde yakalanır. Onu yakalayan çocukluk arkadaşı Suzaku’dur. Bu sırada kapalı olan bölme açılır ve içinden esrarengiz bir kız çıkar. Bu sırada olay yerine gelen Britanya askerleri Lelouch ve kızı yakalar. Leouch'un vurulmasına engel olmak isteyen Suzaku, Britanya askerleri tarafından vurulur. Lelouch’un öldürülmesine engel olmak isteyen kız da vurulur, ölmeden önce Lelouch’a özel bir güç olan geass'ı verir. Lelouch, bu gücü Britanya İmparatorluğunu yok etmek için kullanmaya karar verir. (alıntıdır)

Uzun zamandır izlediğim bu anime hakkında karışık hislere sahibim. Yorumum da büyük ihtimalle dengesizce olacaktır, ben şimdiden af dileyeyim sizlerden. Ayrıca devamı spoiler içeriyor.

Anime bol aksiyonlu ve kanlı, ayrıca sürekli olarak ters köşe ediyor. Zekice stratejiler üzerine kurulmuş zeka oyunları bulunduruyor. Burada baş karakterimiz kesinlikle zeki ve hırslı olan Lelouch Lamperouge. Geçmişindeki kötü anılardan sonra kız kardeşi Nunnally üzerine kurduğu güzel dünya ideallerini insanların hareketlerini yönetebilme gücü olan geass ile gerçekleştirme kararı alır ve Zero olur. İsyanın başı olan Zero maskeli bir semboldür aslında. Ama Lelouch'un zekice hamleleri ile isyan büyür ve bir savaşa dönüşür. Buraya kadar az çok Lelouch'u çözdüğünüze göre ben karakter bolluğundan yakınayım. Gerçekten çok fazla karakter var ve bu karakterlerin çoğu gereksiz. Seriye bir getirisi olmadığı gibi seriden soğutuyorlar.

yukarıdan aşağı: Lelouch (Code Geass), Light (Death Note)

1. sezon güzel başladı, Knightmare teknolojisi dışında mantık hataları ve olağanüstülüklerle devam etti ancak Lelouch/Zero gerçekten sağlam bir karakterdi ve sırf bu yüzden sabırla izlemeye devam ettim. Lelouch'u sevme sebeplerim her seferinde kazanmaması, hırsları ve içinde kalan merhamet duygusu oldu. İnsaniydi ama yine de şeytani bir yanı vardı. Ta ki uzun süre sıkıcı ve saçma olan 2. sezonun sonunda kendisini gerçekten tanıyana dek! Stratejisini bozmayan ama insaniyetten uzaklaşmayan Lelouch'un aslında gerçek kahraman olduğunu gördük ve ters köşenin en büyüğü ortaya çıktı. Burada da akıllara bu seri ile sürekli kıyaslanan Death Note geldi. Kurgu olarak kesinlikle mükemmel olan Death Note'un ana karakteri Light Yagami'nin aksine Lelouch vi Britannia iyi bir karakter. Kesinlikle ondan daha gerçekçi. Lelouch'un psikolojisini ve stratejilerini izlemek bana çok keyif verdi. Bunun yanı sıra özellikle Lelouch'un seiyuusu yani seslendirme sanatçısı Jun Fukuyama'nın performansından da bahsetmemek olmaz. Ama Code Geass'ın çocuksulaşan senaryosu, fazla karakterleri ve berbat müzikleri seriyi kesinlikle aşağı çekiyor.

Mutlak iyi, mutlak kötü kavramlarını kesinlikle düşündüren bir anime. Özellikle son on bölümü çok başarılıydı. Muhteşem finalinde seyircinin hayal gücüne bırakılan onlarca şey var, bu yüzden mangasını biraz araştırmayı düşünüyorum.

İzlemeyi düşünüyorsanız bence hemen sarmayacaktır ancak yavaş yavaş izleyince seveceksiniz.

"Kralların gücü olan geass sadece yalnızlık getirir."

Oldukça verimli geçen bir kitap fuarından geliyorum. Doğrusu daha önce hiç bu kadar çok kitabı birlikte aldığımı hatırlamıyorum.

Aldığım kitaplar:

Tite Kobo - Bleach 1. cilt, Gerekli Şeyler Yayınevi

Tite Kobo - Bleach 2. cilt, Gerekli Şeyler Yayınevi

Tite Kobo - Bleach 3. cilt, Gerekli Şeyler Yayınevi

Sui Ishida - Tokyo Ghoul 1. cilt, Gerekli Şeyler Yayınevi

William Shakespeare - Othello, Remzi Kitabevi

Anthony Burgess - Otomatik Portakal, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

Sara Shepard - Duygusuz, Martı Yayınları

Sir Arthur Conan Doyle - Aklın Şüphesi Suçun Gerçeğidir, Martı Yayınları

Christina Daniels - Benim Yolum: Aamir Khan'ın İnanılmaz Yolculuğu, Martı Yayınları

Amanda Hodgkinson - 22 Britanya Yolu, Arkadya Yayınları

Agatha Christie - On Küçük Zenci & Mavi Trenin Esrarı (çizgi roman), NTV Yayınları

Truman Capote - Tiffany'de Kahvaltı, Sel Yayınları

George Orwell - Balinanın Karnında, Sel Yayınları

Harper Lee - Tespih Ağacının Gölgesinde, Sel Yayınları

Rıfat Ilgaz - Hababam Sınıfı, Çınar/Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları (Bu kitabı Rıfat Ilgaz'ın oğlu Aydın Ilgaz imzaladı.)

Yaşar Kemal - İnce Memed 1, Yapı Kredi Yayınları

George R. R. Martin - Kılıçların Fırtınası Kısım 1, Epsilon Yayınevi

George R. R. Martin - Kılıçların Fırtınası Kısım 2, Epsilon Yayınevi

Bunların yanı sıra Jim Kay'in resimlediği özel basım Harry Potter ve Felsefe Taşı'nı kız kardeşimle ortak olarak aldık, kendisine de almış olduğum bir-iki kitap var. 

Bir de Dövüş Kulübü 2'nin 0. ve 1. sayılarını aldım.

Seneye kadar alışveriş yapmamı gerektirmeyecek kadar kitap aldım sanırsam, ama benim için kesinlikle keyifli bir fuar deneyimi oldu. Fiyat açısından ben genelde uygun olanları aldım ve toplam fiyatlarına kıyasla oldukça iyi bir fiyata bunca kitabı kendime; bazılarını da anneme ve kız kardeşime aldım.

Fuardan bahsedecek olursam, her zamanki gibi kalabalıktı. Ayrıca bu sene gördüğüm kadarıyla katılabileceğiniz pek çok güzel etkinlik de var. Siz de fuara gittiyseniz düşüncelerinizi veya aldığım kitaplar hakkında konusundan çok açık vermeden fikirlerinizi yazarsanız okumaktan çok memnun olurum.

Ray Bradbury'nin distopya denilince akla gelen ilk eserlerden biri olan Fahrenheit 451'inin kurgu olarak harika olduğunu düşünüyorum. Okumanın yasak olduğu; kitapları yakanların da bizzat itfaiyeciler olduğu bir dünya karşımıza çıkıyor. İtfaiyecilerden birine bir gün trende tanıştığı bir kız yaktığı kitapları okumayı hiç düşünüp düşünmediğini sorar ve bu itfaiyecinin hayatında büyük bir değişim başlar.

Kurguyu ne kadar sevsem de Bradbury en sevdiğim yazarlardan biri olamadı bu kitapla. Her şey çok hızlı geçiliyor gibiydi. Yine de kitap kendine bağlıyor; sansüre yaptığı eleştirilerin yanı sıra insan ilişkilerine ve medyaya olan bağımlılığımıza da pay çıkarıyor. Bu açıdan bakıldığında gerçekten başarılı ve oldukça gerçekçi bir distopya olduğunu düşünüyorum. Kesinlikle okunması gereken kitaplardan biri.

"Eğer boğulursan, en azından sahile doğru yüzerken boğulduğunu bil."

Özgün adı: L’Étranger

Yazarı: Albert Camus

Çeviren: Samih Tiryakioğlu

Sayfa sayısı: 110

Yayınevi: Can Yayınları

Fiyatı: 10,50 TL

1942'de yayımlanan Yabancı, romancı, tiyatro yazarı ve düşünür olarak İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra yalnız Fransa'da değil tüm dünyada kuşağının sözcüsü ve yol göstericisi olarak kabul edilen Albert Camus'nün, ilk ve en çok ses getiren yapıtıdır. Romanda, bir Arap'ı öldüren ama bu suçtan çok, gerçek duygularını dile getirdiği ve toplumun istediği kalıba girmeyi reddettiği için dışlanan bir "yabancı" aracılığıyla, XX. yüzyıl insanının içine düştüğü yabancılaşma anlatılır. Bir türlü ele geçirilemeyen "anlam"ın sürekli aranışını, bilincin toplumdan ve dış dünyadan kopuşunu, topluma yabancı duran kahramanın çevresiyle ve toplumla arasındaki çatışmayı anlatan roman, büyüleyici gücünü arka plandaki derin ve suskun acıdan alır. Camus, genç kahramanı Meursault'nun dış dünya ile arasına koyduğu mesafeyi, kendine ve topluma yabancılaşmasını, annesinin ölümü dahil her şeye nesnel bir biçimde yaklaşmasını ustalıkla dile getirir. (arka kapaktan)

Etkileyici olduğu kadar karmaşık bir kitap okudum şu iki gün içerisinde. Bitirdiğimde hemen sindiremedim, bu yüzden bir gün kitap üzerinde düşünmem gerekti. Yine de pek başarılı bir yorumlama yapamadım.

Gayet açık cümlelerle ve başarılı tasvirlerle ilk bölüm başlıyor, yani kitabın ilk yarısı. Bu ilk yarısına dek bu yabancıyı tanıyoruz. Kitap asıl ikinci yarısında başlıyor. Meursault yabancıdır; çünkü bir amaç doğrultusunda yaşamamaktadır. Sadece yaşamaktadır. 

Benim için sarsıcı, ters köşe eden bir kitap oldu. Bir yandan da rahatsız edici bir şekilde gerçekçiydi. Çünkü oldukça içten bir kitap; siz de kitabın içtenliğini ve gerçekçiliğini her kelimede hissediyorsunuz. Kitabın bu kadar ses getirmesi hiç şaşırtıcı değil.

Söyleyecek fazla bir şeyim yok doğrusunu isterseniz, okuyarak çok şey kazanmış olursunuz diyerek sonlandırayım en iyisi.

"Ben öldükten sonra insanların beni unutacaklarını nasıl çok iyi anlıyorsam, bunu da kendim için öyle doğal buluyordum. Ölümümden sonra insanların artık benimle hiçbir alışverişi kalmıyordu. Hatta bunu düşünmenin bile acı olduğunu söyleyemezdim. Aslında, insanın eninde sonunda alışmayacağı hiçbir düşünce yoktur."

"İnsan madem ki ölecektir, bunun nerede ve nasıl olacağının önemi yoktur, apaçık bir şeydir bu."

Son söylediğimin arkasında olsam dahi, fark ettim ki insan altı ay içerisinde dahi ne kadar değişebiliyor. Sadece altı ay canım, insan bu kadar kısa sürede yazdıklarından utanabilir mi? Demek ki oluyormuş. İnsan altı ay içerisinde değişebiliyormuş. Belki de bir altı ay sonra bundan utanırım, olmaz mı? Heraklitos'un oldukça bilinen bir sözü vardır hani: "Değişmeyen tek şey, değişimin ta kendisidir." diye.

Bunun yanı sıra bugün çok güzel bir gün, cumhuriyetin ilanının 92. yılı. Atamızın söylediği üzere en büyük bayram kutlu olsun. Nice en büyük bayramlara, ama daha güzel ve mutlu geçirebildiğimiz.

Yönetmen: Burr Steers
Senaryo: Jason Filardi
Oyuncular: Zac Efron, Matthew Perry, Leslie Mann, Thomas Lennon, Sterling Knight, Tyler Steelman, Allison Miller, Michelle Trachtenberg, Hunter Parrish
Süresi: 102 dakika
IMDb puanı: 6,4
Ülke: Amerika Birleşik Devletleri

YORUMUM:

Hayatı beklediği yönde gitmeyen Mike O'Donnell, liseden beri evli olduğu Scarlett ile boşanmanın eşiğindeyken tekrar 17 yaşında olmayı ve hayatını değiştirebilmeyi diler. Gizemli bir hademe ile konuştuktan sonra yaşadığı birtakım olaylarla birlikte kendini tekrar 17 yaşında bulur.

Bu sabaha karşı uyuyamadığımdan Matthew Perry'nin filmografisini inceliyordum, belki izleyebilecek bir şeyler bulurum diye. Bu film gözüme ilişti, çünkü 2005-2010 yılları arasında benim neslim arasında boy gösteren Zac Efron çılgınlığından ben de nasibimi almıştım. Filmi o zamanlarda duymuştum ancak hiç izlemedim, dün gece de aslında izlemek gibi bir fikrim olmamasına rağmen başrolde Matthew Perry'yi görünce izlemek istedim.

Merhabalar,

Şimdiden efsaneler arasında yerini alan kitap ve dizi serisi Game of Thrones ile alakalı bu eğlenceli mimi Hayata Dair Her Şey'de görünce ben de yapmak istedim. Diziyi güncel olarak takip ediyorum ancak kitaplarda şu an ikinci kitabın ikinci kısmını okuyorum. Bu yüzden genel olarak dizi hakkında konuşacağım. Yazım hem kitap hem dizi hakkında spoiler içerebilir.

1- Kitaplarla / diziyle nasıl tanıştın?

Duymamak imkansız mıydı? :) Şu an için hatırlamıyorum ancak sosyal medyada sık sık karşıma çıkıyordu, ben de en sonunda merak edip öncelikle kitabını aldım ve sonra her şey başladı diyebilirim.

2- Stark ve Lannister haneleri hariç en çok hangi haneyi seviyorsun?

Martell hanesi. Başından beri farklı bir hane olarak geliyordu, daha ön plana çıktıklarında ve hikayelerini öğrendiğimde tamamen hayran kaldığımı söyleyebilirim.

3- Starklardan hala hayatta olanlardan veya ölenlerden en sevdiğin karakter kim?

Kesinlikle Robb Stark. Eddard'ı kaybettiğimizde [:(] babasının tüm sorumluluklarını aldı ve layıkıyla King in the North! oldu. Ölümü bende gerçekten şok etkisi yarattı. Hiç beklemediğim bir anda, en beklemediğim kişi. Hayatta olan Starklardan da Bran karakterini seviyorum.

4- Lannisterlardan en sevdiğin karakter kim?

Tywin Lannister. Dizideki en sevdiğim, saygı duyduğum karakter de kendisiydi. Soğukkanlı ve muhteşem bir politikacı olmasının yanı sıra iyi bir komutan ve karısını çok seven bir eşti. Ancak ölümü [:(((] de tek zayıf noktasından oldu maalesef. 

5- Beğendiğin başka karakter?

Petyr Baelish, Oberyn Martell, Bronn, Sandor Clegane, Margaery Tyrell, Catelyn Tully ve Renly Baratheon, Jaime Lannister. Bu kadar çok karakter olunca doğal olarak pek çok favorim var.

6- Beğendiğin kötü karakter?

Kötü sayıldığı için Tywin Lannister diyeceğim. Yukarıda sebeplerini açıkladım. Bunun yanında Petyr Baelish karakterini de gerçekten seviyorum, Game of Thrones'da nasıl yaşanacağını çoktan çözmüş biri. Sonuna kadar kendisini okumayı ve izlemeyi umuyorum.

7- Beğenmediğin kötü karakter?

Cersei Lannister. Evlatlarına aşırı bağlı olmasını saymayacağım, o yanı güzel ancak kendisi aşırı hırslı biri. Bu hırsı bana göre hep saçma hamleler yapmasını sağlıyor. Son sezonda yaşadıkları da sanırım buna bir kanıt olabilir.

8- Öldüğüne üzüldüğün karakter?

Burada kaç kişi sayacağım şu an hiçbir fikrim yok açıkçası ama başlayalım...

Tywin Lannister. Robb Stark. Catelyn Tully. Eddard Stark. Oberyn Martell. Khal Drogo. Robert Baratheon. Renly Baratheon. Shireen Baratheon. Barristan Selmy. Aemon Targaryen. Jon Snow, Sandor Clegane. Evet, bitti sanırım ama bitmemiş de olabilir..

9- Öldüğüne sevindiğin karakter?

Meryn Trant.

10- Sahnelerinden sıkıldığın karakter?

Sansa Stark karakteri bence sıkıcı bir karakter, izlemekten de okumaktan da keyif almıyorum. Bunun yanı sıra Jon Snow da dizide sıkıyor bazenleri.

11- Seni en çok şaşırtan değişim / gelişme?

Öncelikle herkes gibi bende de Eddard'ın ölümü kitapta şok etkisi yarattı, birinci kitabı okuduktan sonra diziyi takip etmeye başladığım için bunun dışında şok edici ölümleri hep dizide gördüm :) Ayrıca Renly Baratheon'un inanılmaz ölümü, Theon Greyjoy'un başına gelenler (ihanet etme potansiyelinin farkındaydım ancak beni şok eden Ramsay oldu), Red Wedding ve Tywin Lannister'ın... ölümü.

12- Dizideki bir karakteri canlandırsaydın hangisi olurdu?

Ben okuyucu ve izleyici olmayı tercih ediyorum :)

13-Dizideki yerlerin neresinde oturmak isterdin?

Dorne veya Winterfell.

14- Sence en son tahta kim çıkacak?

Dizide tahminimce Daenerys tahta çıkacak ancak Tyrion'ın da çok önemli rolleri olacak gibi.

15- Dizi hakkında ne düşünüyorsun?

Gerçekten kaliteli bir dizi ve izlemeye başlayınca bırakmak gibi bir olay söz konusu olmuyor. Yine de son sezonun kötü olduğu bir gerçek.

  Diziyi veya kitabı seven ve bu mimi yanıtlamak isteyen herkesi mimliyorum. Ayrıca görüşlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın :)

Özgün adı: Ма́стер и Маргари́та

Yazarı: Mihail Bulgakov

Çeviren: Sabri Gürses

Sayfa sayısı: 492

Yayınevi: Everest Yayınları

Fiyatı: 20 TL

Şeytan bir gün, aralarında kocaman bir siyah kedi ile çırılçıplak bir cadının da bulunduğu yardımcılarının eşliğinde Moskova'ya iner. Moskovalıları gözlemleyecek, insanlığın değişip değişmediğini anlayacaktır. Kullanıldıktan sonra şampanya etiketlerine dönüşen banknotlar dağıttıktan, çeşitli insanlara ne zaman ve nasıl öleceklerini bildirdikten, ihtişamlı bir de balo verdikten sonra ayrıldığındaysa, ardında tıka basa dolu akıl hastaneleri ile şehri ele geçiren düzensizlik karşısında ne yapacağını şaşırmış yetkililer bırakır. Şeytan'ın cazibesine kapılmayanlarsa sadece hayatını gerçeğe adamış olan Üstat ile hayatını Üstat'a adamış olan Margarita'dır.

"Gel peşimden, ey okur! Kim söyledi sana yeryüzünde gerçek, sadık, sonsuz aşk olmadığını? O yalancının iğrenç dilini kessinler!" diyor anlatıcı Üstat ile Margarita'da. "Gel peşimden, ey okurum ve sadece benim peşimden gel, ben sana böyle bir aşk göstereceğim!" (tanıtım bülteninden)

YORUMUM:

Kitabı bitirmemin üzerinden epey zaman geçmesine rağmen daha yeni yorumladığım için öncelikle özür diliyorum :)

Türü: Komedi, romantik

Yayın dönemi: 30 Eylül 2014 - 30 Aralık 2014

Bölüm süresi: 22 dakika

Yayınlandığı kanal: ABC

Bölüm sayısı: 13

IMDb puanı: 7,2

Ülke: Amerika Birleşik Devletleri

YORUMUM:

My Fair Lady'nin günümüz uyarlaması dizisi olan Selfie'de, internette fenomen bir kadın olan Eliza'nın popülaritesinin uçaktayken ve tamamen berbat bir haldeyken çekilen fotoğraf ve videolarıyla bir anda sönmesi anlatılıyor. Tamamen internete bağımlı olduğu için gerçek hayattan oldukça uzak olan Eliza itibarını geri kazanmak için, aynı şirkette çalıştığı Henry'den yardım ister ve Henry ona yardım ederken aralarında çok iyi bir ilişki oluşur.

Yönetmen: Vincent Paronnaud, Marjane Satrapi

Senaryo: Marjane Satrapi (hikaye), Vincent Paronnaud (senaryo)

Seslendirenler: Chiara Mastroianni, Danielle Darrieux, Catherine Deneuve, Simon Abkarian, Gabrielle Lopes Benites, François Jerosme

Süresi: 95 dakika

IMDb puanı: 8,0

Ülke: Fransa

YORUMUM:

Marjane Satrapi'nin otobiyografik çizgi romanından uyarlama bir animasyon filmi Persepolis. Şahlık rejiminin yıkıldığı ve İslami devrim ile şeriat sisteminin getirildiği İran'da ergenlik dönemindeki Marjane'ın hayatındaki ve ülkesindeki değişimler mizahi unsurlar da bulundurarak anlatılıyor. Her devrimin gelişmeye, çağ atlamaya ışık tutmadığını göz önüne seriyor.

Pehlevi (Şahlık) döneminde ülke modern ve gelişme yolunda bir ülkeyken Humeyni ve İslami devrim döneminde ülkeye pek çok yasak getiriliyor ve bunların bir nevi "bekçileri" oluyor. Iron Maiden hayranı, zeki ve cesur Marjane de bu yönetime doğal olarak cüretkar tavırlar almaya başlayınca ailesi kendisi hakkında endişeleniyor ve onu Avusturya'da özel bir okula gönderiyor.

Yönetmen: Pete Docter, Ronnie del Carmen

Senaryo: Pete Docter (senaryo & hikaye), Ronaldo Del Carmen (hikaye), Meg LeFauve ve Josh Cooley (senaryo)

Seslendirenler: Amy Poehler, Phyllis Smith, Richard Kind, Bill Hader, Lewis Black, Mindy Kaling, Kaitlyn Dias, Diane Lane, Kyle MacLachlan

Süresi: 94 dakika

IMDb puanı: 8,5

Ülke: Amerika Birleşik Devletleri

YORUMUM:

Riley'nin hayatı babasının işi gereği San Francisco'ya taşınmalarıyla değişmeye başlar. Çünkü hayatına yön veren duyguları tamamen "ters yüz" olmuştur!

Koskoca bir ay sonra merhabalar.

Büyük ihtimalle konumla yandaki güzeller güzeli fotoğraf epey alakasız ancak içimden bu fotoğrafı koymak geldi. Peki konumuz ne ve başlık neden "adsız"? Çünkü bir aydır aslında böyle hissediyorum. Adlandıramadığım bir boşlukta. Bu yüzden ne yazdım, ne okudum, ne izledim. Ancak neredeyse her gün, blogumun Facebook sayfasından gelen beğeni bildirimleri beni okumaya, izlemeye ve yazmaya teşvik etti. Artık okul ve bitmek bilmeyen ders çalışma saatlerinin ardından burada vakit geçirmeyi düşünüyorum. Ama bunlardan önce bugün de dahil olmak üzere uzun zamandır korkunç zamanlar geçiriyoruz. Keşke görüşlerimiz farklı olsa dahi birlik olmalıyız diyebilsem! Ama yanınızdakine elinizi uzattığınızda elinizin patlama ihtimali olduğu bir yere döndüğümüz için, bunu diyemiyorum. Yine de ümidimi kesmeyeceğim. Birazdan iki günde izlediğim filmleri yorumlayacağım, yarın da okuduğum Üstat ile Margarita'yı.

I hope someday, you'll join us,
And the world will be as one.

Geleceğin İngiltere'sinde muhafazakar ve baskıcı bir hükumet kurulmuştur. 5 Kasım 1605'in yıl dönümü olan bir günde, kendine V diyen Guy Fawkes maskeli biri televizyon yayınını basar ve bir yıl sonraki 5 Kasım'da her şeyin değişeceğini ve kendisine inanıyorlarsa o tarihte Parlamento binasının önüne gelmelerini söyler.

Filmin devamında da bir sene içerisinde halkın uyanışı, bununla beraber yönetimin artırdığı baskı ve kısıtlamalar ile birlikte V ile tanışan Evey de anlatılır.

Adı: Grave of the Fireflies / Hotaru no Haka

Hikaye: Akiyuki Nosaka

Yönetmen / Senarist: Isao Takahata

Seslendirenler: Tsutomu Tatsumi, Ayano Shiraishi, Yoshiko Shinohara, Akemi Yamaguchi

Süresi: 89 dakika

IMDb puanı: 8,5

Ülke: Japonya

YORUMUM:

2. Dünya Savaşı esnasında saldırı altındaki Japonya'da yaşayan on dört yaşındaki Seita ve dört yaşındaki kardeşi Setsuko'nun babası askerdedir, anneleri ile birlikte yaşamaktadırlar. Yaşadıkları şehir Kobe bombalanınca annelerini de kaybederler ve teyzelerinin evine gitme kararı alırlar. Başlangıçta kendilerine iyi davranan teyzeleri savaşın da etkisiyle zamanla onlara kötü davranmaya, söylenmeye başlar. Böylece iki kardeş şehrin dışında bulunan eski bir sığınağa giderler ve bu sefer de orada yaşam mücadelesi verirler.

Ancak filmin sonu, henüz filmin başlangıcında gösterilmiştir...

 Yönetmen: John McKay

Oyuncular: Karen Gillan, Stanley Weber, Iain De Caestecker, Gary Lewis, Amy Manson, Henry Ian Cusick, Kate Dickie, Freya Mavor

Süresi: 102 dakika

IMDb puanı: 6,3

Ülke: İskoçya

YORUMUM:

Jane Lockhart, "The Endless Anguish of Father" (Babamın Sonsuz Izdırabı) isimli acıklı kitabıyla pek çok yayınevi tarafından reddedilmiş bir yazardır. Kitabı, annesi ve kendini terk eden babasından ilham alarak yazmıştır. En sonunda üçüncü sınıf yerel bir yayınevinin basımcısı kitabı kabul eder. Ancak kitabın kendine de, Jane'e de para kazandıracağını düşünmediğini; pek çok şeyin de gözden geçirilmesi gerektiğini belirtir. Bunun üzerine çok mutlu olan Jane de Tom ile çok mutlu bir şekilde kitabı gözden geçirirler, beraber de vakit geçirmiş olurlar.

Ancak Tom, kitabın adını Jane'e söylemeden "Happy Ending" (Mutlu Son) koyar. Bunun üzerine Jane çok sinirlenir ve ondan nefret eder, ancak anlaşmaları gereği bir kitap daha yazması gerekir. 1. kitabıyla çok büyük başarı sağlayıp, ünlü bir senaristle de birlikte olan Jane 2. kitabının son bölümünde aniden tıkanır ve son bölüme haftalarca tek bir kelime bile yazamaz.

Merhaba, bugün çok farklı bir oyundan bahsetmek istiyorum. Aslında blogumun oyunlarla alakası yok :) Ama her telden çalan bir yer, hakkımda kısmımda belirttiğim gibi "benim ilgimi çeken her şey hakkında yazdığım kişisel bir yerdir."

Yanda gördüğünüz oyunun adı Dixit. Oyunu Jean-Louis Roubira tasarlamış. 2010 yılında da Spiel Des Jahres ödülü almış oyun. Peki neymiş bu Dixit diyorsanız kısaca açıklayayım. Oyun 3-6 kişiyle oynanıyor, ancak emin olun ne kadar kalabalık olursanız o kadar zevkli. Herkesin elinde aşağıda da fotoğrafı olan; masallardan fırlamış gibi görünen çok güzel kartlar var. Oyunun kutusunda aslında 84 tane varmış, ancak yurt dışında deli gibi oynanan bu oyunu buraya getiren bir akrabam oyunun iki versiyonunun kartlarını karıştırıp getirmiş. Oyunda her turda değişen bir anlatıcımız oluyor. Bir kart çekiyor ve o kartı anlatıyor. Ama nasıl anlatacağı oyunun en kritik noktası. Kartta ne olduğunu açıkça söylememeli, çünkü böyle olursa herkes kartı tahmin edebilir ve anlatıcı puan kazanamaz. Ancak yine de oyuncuların en azından birinin -kesinlikle hepsinin değil!- anlayabileceği şekilde de anlatmalı. Bu anlatım şekli bir kavram olabilir, bir cümle olabilir.

Oyunu sanırsam Türkiye'de bulmak epey zor. Burada linkini paylaşmak adına Türk sitelerinde aradım ancak bir tanesinde bile stok yoktu. Ancak internette okuduğum kadarıyla, Beşiktaş'ta Kuka Cafe & Pub isimli mekanda oyun varmış. Amazon gibi bir yerden de satın alabilmeniz mümkün, belki Türk sitelerinde de ileride stokları yakalarsınız. Kendi kendinize kartlar çıkartıp bile oynayabilirsiniz bence :) Böyle bir oyunun ülkemizde olmamasına da epey üzüldüğümü söylemeliyim. Çok ama çok zevkli bir oyun.

YouTube'da sonradan oyunu kısaca oynayarak anlatan güzel bir video buldum:

Merhaba,

Uzun zamandır Her Telden Öneriler adı altında önerilerimi paylaşmadığımı fark edince, ne yazık ki artık az kalmış yaz tatilinde izleyebileceğiniz "her telden" bazı dizileri IMDb puanlarına göre listeledim.

1) House of Cards (2013-)

Netflix yapımı en kaliteli dizilerden biri olan House Of Cards'ın başrolünde Kevin Spacey ve Robin Wright var. Politik bir drama dizisi House of Cards. Olaylar, Frank Underwood'un kendisine vaad edilen ABD Dışişleri Bakanı pozisyonuna başkasının atanmasıyla gelişiyor.

3 sezon yayınlanan dizi izleyicileri tarafından çok büyük ilgi görüyor ve bana kalırsa sonuna dek de hak ediyor. Konuyu işleyişi, kalitesi ve muhteşem oyuncu kadrosu da bunun en büyük etkenlerinden.

IMDb puanı: 9,1

3) Friends (1994-2004)

Yayınlandığı 10 sezon boyunca daima izleyicisini güldürmüş, komedi efsanesi olarak anılan bir dizi Friends. Çok büyük ihtimalle izlediğinizi düşünüyorum ancak yaz tatilinde bir kez daha izleyip gülmeye ne dersiniz?

Güzel, şımarık ve zengin Rachel Green düğününden kaçar ve New York'taki eski arkadaşı Monica'yı bulmaya karar verir. Bundan sonra da Monica Geller, Rachel Green, Joey Tribbiani, Chandler Bing, Phoebe Buffay ve Ross Geller'ın günlük hayatlarındaki olayları 10 sene boyunca izliyoruz.

IMDb puanı: 9,0

4) Downton Abbey (2010-)

İngilizlerin çok sevdiği tarihi drama dizisi Downton Abbey, Lord Crawley'in köşkünün mirasçısının Titanic kazasında ölümüyle aniden Manchester'lı bir avukat olan uzaktan kuzeni Matthew'un mirasçı olmasının etrafında gelişen olayları anlatıyor.

Dizide hizmetçilerin de hayatlarına büyük kesit veriliyor ve bol bol entrika dönüyor. Benim açımdan zamanla sıkıcı bir diziye dönüştüğünden ben bıraktım, ancak ilk sezonları gerçekten harikaydı ve izlenmeye değerdi. 5. sezon finalini yapan dizi, Eylül'de son sezonuyla ekranlara gelecek.

IMDb puanı: 8,8

5) BoJack Horseman (2014-)

17 Temmuz'da 2. sezonu yayınlanan Netflix çıkışlı dizide eskiden çok ünlü bir dizide oynamış ancak sonradan ününü kaybetmiş bir at-adam olan BoJack'in ününü tekrar kazanma çalışmaları yer alıyor. Seslendirme ekibinde Aaron Paul var, ayrıca 2. sezonda da Lisa Kudrow katılmış. Ben 2. sezonu henüz izleme imkanı bulamadım, 1. sezon çok harika değildi. Ortalamanın üstündeydi sadece, ama bazen çok iyi ince mizah yapan bir animasyon dizisi. Sırf onlar için izlenebilir gibi. Henüz adını Türkiye'de çok duyuramadı, bu yüzden çeviriyle izleyenler bulabilir mi pek bir fikrim yok. Geçtiğimiz günlerde Dizilab'e bu konuda bir mail gönderdim. Belki ileride görürüz. 

IMDb puanı: 8,3

6) Pretty Little Liars (2010-)

5 kişilik bir arkadaş grubunda grubun lideri ve Rosewood'un Queen Bee'si Alison DiLaurentis, bir akşamki pijama partilerinde kaybolur ve bulunamaz. Bir sonraki yıl, cesedi eskiden yaşadığı evin arka bahçesinde işçiler tarafından bulunur. Geride kalan arkadaşları Aria Montgomery, Spencer Hastings, Emily Fields ve Hanna Marin de sadece Alison'ın bildiği eski sırları ve şu anki hayatlarındaki sırları ile "A" takma adlı gizli birinden sürekli mesajlar almaya başlarlar. Alison'ın kayboluşundan sonra dağılan kızları bu mesajlar tekrar bir araya getirir.

Gençlik dizileri arasından konusuyla sıyrılan PLL, 11 Ağustos'ta da Game Over Charles'ıyla umarım pek çok soruya cevap vererek 6. sezon yaz finaline giriyor. Sıkıcı geçen bir yaz tatilindeyseniz kesinlikle ilginizi çekebilecek bir dizi.

IMDb puanı: 7,9

Sanırım benden bu kadar. Altıdan daha fazla dizi önermeyi düşünüyordum ancak sonradan vazgeçtim. Umarım fikir vermişimdir ve ilginizi çeker.

Özgün adı: Brave New World

Yazarı: Aldous Huxley

Çeviren: Ümit Tosun

Sayfa sayısı: 317

Yayınevi: İthaki Yayınları

Fiyatı: 16 TL

"Cesur Yeni Dünya" bizi "Ford'dan sonra 632 yılına" götürür. Bu dünyanın cesur insanları kapısında "Cemaat, Özdeşlik, İstikrar" yazan Londra Merkez Kuluçka ve Şartlandırma Merkezi'nde üretilirler. Kadınların döllenmesi yasak ve ayıp olduğu için, 'annelik' ve 'babalık' pornografik birer kavram olarak görülür. Toplumsal istikrarın temel güvencesi olan şartlandırma hipnopedya -uykuda eğitim- ile sağlanır. Hipnopedya sayesinde herkes mutludur; herkes çalışır ve herkes eğlenir. "Herkes herkes içindir." (arka kapaktan)

Sanırsam 2 haftalık sessizliğimi bu yazıyla bozacağım. Aslında bu tarzda bir yazıyla dönmek gibi bir niyette değildim, yine de madem başladım bitireyim.

Özellikle sosyal medyada bir amaca sahip olmayan insanlar görüyorum. Siz de görüyorsunuzdur. Amaçsızlıktan kastım boş insanlar aslında. Zamanında Einstein'ın da "Korkarım teknoloji bir gün insan iletişiminin önüne geçecek. Dünyada salakların nesli olacak." dediği şekilde salaklaşan, okumaktan/öğrenmekten aciz, duyduğu şeyi doğru kabul eden ve araştırma gereği duymayan, küfreden ve bunu çok büyük bir marifet olarak gören, klavyesinin arkasında dilediğini söyleyebilen ancak önüne gelince tıkanan, çünkü iki kelimeyi yan yana getiremeyen insanlardan bahsediyorum aslında. Hayata dair kattığı bir şey olmadığı halde, katanları da suçlu kabul eder bu insanlar genelde.

Amacım sitem etmek değil, asla değil. Zaten benim henüz 100 üyeye dahi ulaşamamış kişisel blogumda ettiğim sitem dünyayı değiştiremeyecek. Sadece artık son zamanlarda böyle insanların ciddi oranda arttığını düşünüyorum, bunun değişmesi gerektiğini de biliyorum. Ben kendime çok zeki veya sürekli dünyayı değiştirmeye çalışan biri mi diyorum peki? Hayır. Sadece ve sadece, elimden geleni ardıma koymam. Amaçlarım uzun zamandır bellidir; yeni şeylere de açık olarak onlara ulaşmaya çalışırım. Dünyada olan şeylere tepkimi koymaya çalışırım, memnunsam bunu belirtirim. Bir şeyler hakkında fikir sahibi olmaya da çalışıyorum, kısacası kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Belki de bizdeki sorun "düşünmekten korkma" olayıdır.

(...)

Bir zamanlar inanç denizi de

Böyle kabarmış ve sarmalamıştı

Dünyanın tüm kıyılarını,

Parlak, fırfırlı bir kuşak gibi.

Fakat şimdi sadece yavaş yavaş çekilen dalgaların

Hüzünlü gürültüsü geliyor kulağıma.

Geniş, kasvetli kıyılardan topladıkları çıplak çakıl taşlarını

Gece rüzgârının nefesine katıyorlar.

Ah sevgilim, birbirimize içten olalım.

Çünkü dünya hayaller ülkesi gibi önünde uzanır.

Öyle çeşitli, öyle güzel, öyle yeni...

Ama ne neşesi, ne sevgisi, ne ışığı gerçek

Ne bir huzur, ne bir kesinlik, ne acıya çare var

Büyüyen bir karanlık içinde

Karanlık bir ovadayız.

Savunma ve kaçışın şaşkın aralıklarında sürüklenen

Geceleyin çarpışan cahil ordular gibiyiz.

- Matthew Arnold

Türü: Komedi, romantik

Yayın dönemi: 22 Eylül 1994 - 6 Mayıs 2004

Bölüm süresi: 22 dakika

Yayınlandığı kanal: NBC

Bölüm sayısı: 236

IMDb puanı: 9,0

Ülke: Amerika Birleşik Devletleri

YORUMUM:

Yorumlamaya başlamadan önce konusuna dair fikir vermek adına altı ana karakterimizi kısaca tanıtmak istiyorum.

Rachel Greene (Jennifer Aniston): Düğününün olacağı gün düğünden kaçarak New York'taki eski arkadaşı Monica Geller'ın yanına gelir ve ev arkadaşı olurlar. Çok şımartılmış ve zengin bir karakterdir ancak düğününden kaçarak babasının parasından da vazgeçtiğini belirtir. Modayla ilgilenmektedir.

Monica Geller (Courteney Cox): Central Perk'ün üzerinde, arkadaş gruplarının sürekli takıldığı evde oturmaktadır. Düzen ve temizlik takıntılıdır. Geçmişte çok kiloludur ancak Chandler'ın kendisi hakkında söylediklerini duyunca bir senede kilo verir. Yemek yapmayı çok sevmektedir ve mesleği de şefliktir. Ross Geller ile kardeştir.

Phoebe Buffay (Lisa Kudrow): Arkadaş grubunun "hipster"ı diyebiliriz kendisine. Prensipleri vardır, bunlardan taviz vermez. Şarkı söyler, gitar çalar. Mesleği de masözlüktür. Garip bir kişiliği vardır ve herkes onu böyle tanır.

Joey Tribbiani (Matt LeBlanc): Kadınlarla arası çok iyi olan, bir "How you doin'?" demesi yeten karakter. Genelde onları tekrar aramasa da çok hassas yönleri de vardır. Asla yemeğini paylaşmaz ve Chandler konusunda aşırı hassastır. Dizideki rolü tüm dünyada çok sevilmiştir, Friends bittikten sonra Joey olarak başlı başına bir dizisi olmuştur.

Chandler Bing (Matthew Perry): Ebeveynleri boşanmıştır. Çocukluğunda zor zamanlar geçirmiştir. Şaka yapması ve genelde şakalarında iğnelemesiyle özdeşleşmiştir. 

Ross Geller (David Schwimmer): Grubun entelektüel olan üyesidir. Paleontolojisttir. 9. sınıftan beri Rachel'a aşıktır ancak üniversite yıllarında Carol ile tanışır ve onunla evlenir. Daha sonradan Carol lezbiyen olduğunu açıklayınca boşanırlar. Bunların dışında nazik ve güvenilir biridir.

Uyarlama diziler, ülkemizde son zamanlarda gittikçe artıyor. Sara Shepard'ın çoksatan roman serisi Pretty Little Liars'dan uyarlanan, ABC Family'de 6. sezonu yayınlanan dünyaca ünlü dizi Pretty Little Liars'ın Türkiye uyarlaması Tatlı Küçük Yalancılar dün Star TV'de başladı.

Pretty Little Liars ile tanışmam sanırım 6. sınıfta oldu. İlyada Gençlik isimli yayınevi, Sevimli Küçük Yalancılar adıyla Shepard'ın kitaplarını çevirmeye başlamıştı. O zaman okumaya başladım ve gerçekten ilgimi çekti, internette araştırırken dizisi olduğunu da öğrendim. Herhalde o zaman 2. sezonu yayınlanıyordu dizinin. Şu ana dek Türkçe'ye çevrilen tüm kitaplarını okudum. Yaşıma rağmen gençlere, ergenlere hitap eden neredeyse tüm dizilerden nefret ediyorum. Ancak konusunun nedense ilgimi çekmesi hem kitaplarını okumamı hem de diziyi takip etmemi sağlıyor. Bu yüzden uyarlaması olacağını duyunca ister istemez heyecanlandım ve merak ettim -her ne kadar "uyarlamalardan" kurtulamadığımıza üzülsem de-.

Dün yayınlanmaya başladı ve ben de kısaca yorumlarımdan bahsetmeye karar verdim. Yalancılarımızın hepsi yeni yüzler diyebileceğimiz oyuncular. İsimleri de şöyle: Aria: Aslı, Hanna: Hande, Alison: Açelya, Emily: Ebru, Spencer: Selin; diğer oyunculardan da Ezra: Eren, Jenna: Janset, Toby: Toprak. Benim hatırladıklarım bunlar.